لحظه نگار: هدیه‌ی ناخوانده

صاحبخانه‌ی گرامی برایم از باغ خانه‌مان گل چیده بودند و هدیه آورده بودند.

خواستم به عنوان قدردانی، گل را جایی جا دهم و عکس بگیرم و برایشان بفرستم (خودم با گل چندان میانه‌ای ندارم و به ندرت از گل استفاده می‌کنم).

خلاصه، صرفاً برای رعایت اتیکت، گل را در کنار میزم جا دادم و عکس گرفتم و برایشان ارسال کردم.

الان که نگاه می‌کنم، احساس می‌کنم جای گل و گیاه چقدر در زندگی‌ام خالی بوده است. حتی همین چند شاخه گل هم می‌تواند تصویری متفاوت از زندگی خلق کند.

The post لحظه نگار: هدیه‌ی ناخوانده appeared first on روزنوشته های محمدرضا شعبانعلی.